Boos

Jean-Pierre van de Ven, De Volkskrant 9 maart 2002

Ja ja, ik weet het wel, we moeten solidair blijven. We moeten elkaar binnen de beroepsgroep niet afvallen, want daarmee bewijzen we niemand een dienst. En het is niet netjes en niet aardig om je negatief uit te laten over collega's, en we hebben elkaar straks weer nodig. Dus maak nou geen ruzie, en sommige mensen bedoelen het goed, alleen lukt het even niet. Maar soms krijg ik er zo ontzettend genoeg van, van de schadelijke incompetentie van de Jan Doedels in de geestelijke gezondheidszorg. Van mensen die ooit iets geleerd hebben en niet bereid zijn daar iets aan te doen. Dan maar niet aardig.

Vorige week was ik ook al zo boos over die lieve mevrouw, die twee jaar moest wachten op een diagnose, die niet kwam. Nu maak ik me kwaad over een mevrouw die onmiddellijk een diagnose kreeg opgespeld, maar de verkeerde. Deze mevrouw meldde zich met een concrete vraag: ik heb een tegenslag gehad en zie het niet meer zitten, help mij, voordat ik er een eind aan maak. Kan gebeuren, zo'n tegenslag. Nou ja, denk je dan, even naar de psycholoog. Dan hang ik me daarna wel op. En wat moet die psycholoog dan doen? Die moet je vragen of je al een touw hebt gekocht en zo nee, waarom niet. Hé, denk je dan, ben ik te slap of te slim om mijn hoofd in de strop te steken? En dan gaat die psycholoog je leren om de volgende tegenslag zelf het hoofd te bieden. Maar deze weg was te simpel voor de Riagg-psycholoog die mijn mevrouw twee weken geleden had bezocht. Deze psycholoog had de vraag 'Wat is er aan de hand?' overgeslagen om maar meteen te beginnen met 'Werd u vaak misbruikt in uw jeugd?' En toen mijn mevrouw durfde beweren dat ze helemaal niet was misbruikt, moest die psycholoog fijntjes lachen. Even later had hij gevraagd hoe de relaties met de ouders waren en of haar moeder ervan afwist. Waarvan afwist? vroeg mijn mevrouw. Daarop moest de psycholoog weer fijntjes lachen en een aantekening maken in het dossier. Tot slot maakte de psycholoog nog een opmerking over 'het taboe op seksueel misbruik' en dat deed voor mijn mevrouw de deur dicht.

We zullen nooit weten of die psycholoog het verkeerde dossier bij zich had (slordig), of dat hij al te zeer in zijn Klinische Blik geloofde (incompetent).

Een ding moeten we hem nageven: de diagnose kwam lekker snel. Zo ook het eind van de behandeling.